Monday 7 January 2008

Πρόταση για συνάντηση

Παρατηρούμε ότι εδώ και κάποιο καιρό η ομάδα πρέπει να έχει αποκτήσει κάτι σαν «κοινό» (τρομάρα μας), μερικούς ανθρώπους δηλαδή που παρακολουθούν τις δράσεις και τα κείμενά της. Δεν έχουμε και ιδιαίτερα σαφείς ενδείξεις γι’ αυτό αλλά κρίνουμε αφενός απ’ τον αριθμό των views που γενικώς δείχνει να αυξάνεται και αφετέρου από διάφορους ανθρώπους που έχουν αρχίσει να κάνουν σχόλια στα κείμενά μας, ιδιαίτερα μετά και από την εκδήλωση. Τα κόμμεντς στα κείμενά μας έχουν γίνει πιο σταθερά από την αρχή του φθινοπώρου του 2007, αν και το τελευταίο μας κείμενο («Διευκρινίσεις για την ασημαντότητα») δεν το τίμησε κανείς.

Όπως και να ‘χει, κρίνουμε ότι μια στενότερη επικοινωνία της ομάδας με αυτούς που πιθανόν παρακολουθούν τη δραστηριότητά της κι ενδεχομένως συμφωνούν λίγο ή πολύ μαζί της θα ήταν κάτι ιδιαιτέρως θετικό. Κι αυτό κυρίως, επειδή μας ενδιαφέρει να ξέρουμε τι αντίκτυπο έχουν οι αναλύσεις και οι ιδέες μας, αν είναι σωστές ή λανθασμένες, αν χρειάζονται διόρθωση ή περαιτέρω διαύγαση και επεξεργασία κ.λπ. Όπως ενδεχομένως να το έχουμε ξαναπεί, θεωρούμε την κριτική και τη συζήτηση πάνω σ’ αυτά που κάνουμε πολύ χρήσιμη και αναγκαία: οποιαδήποτε δημιουργική ιδέα ή κριτική θα ήταν ευπρόσδεκτη. Εξάλλου και από πρακτικής απόψεως να το δούμε το ζήτημα, νομίζουμε ότι όλοι θα συμφωνήσουμε πως ο μέσω κόμμεντς διάλογος δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο και ευχάριστο. Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν, σκεφτήκαμε να προτείνουμε μια πρώτη συνάντηση με όποιον ενδιαφέρεται. Αν κάτι τέτοιο, εν τέλει, γίνει και δούμε ότι έχει ενδιαφέρον όχι μόνο για εμάς αλλά και για όσους πιθανώς συμμετάσχουν, μπορούμε να το οργανώσουμε καλύτερα ή να το μονιμοποιήσουμε κατά κάποιον τρόπο.

Ως εκ τούτου ζητάμε ιδέες και προτάσεις, αν τυχόν κανείς ενδιαφέρεται. Η δικιά μας πρόταση θα ήταν, για αρχή τουλάχιστον, να οργανώσουμε μία συνάντηση γύρω στα τέλη του μήνα. Ενδιαφέρεται κανείς; Περιμένουμε πιθανά σχόλια, ώστε να δούμε αν και πώς θα το βάλουμε μπρος.

Εκ της διευθύνσεως

Saturday 5 January 2008

για το μπαρμπα-Γιάννη Ταμτάκο

Πέθανε χτες στη Θεσσαλονίκη, σε ηλικία 100 ετών, ο Γιάννης Ταμτάκος.

Από τα εφηβικά του χρόνια, τσαγκάρης ο ίδιος, εντάσσεται στο εργατικό κίνημα. Αρχικά συμμετέχει στο κίνημα των αρχειομαρξιστών και έπειτα στην τροτσκιστική ομάδα του Παντελή Πουλιόπουλου. Ο Ταμτάκος στα χρόνια της εξορίας του στη Γαύδο (’37-’42) αποχωρεί από την ομάδα Πουλιόπουλου και εντάσσεται στην ομάδα Στίνα, από τις γραμμές της οποίας θα αγωνιστεί ενάντια στο σταλινισμό και το σοβινισμό στα χρόνια της κατοχής. Το ’51 φεύγει μετανάστης στη Αυστραλία. Επιστρέφει μετά από 15 χρόνια για να διαπιστώσει ότι η πολιτική δράση –όπως τουλάχιστον την είχε ζήσει ο ίδιος, για παράδειγμα το Μάη του ’36 στη Θεσσαλονίκη- είχε ατονήσει. Παρ’ όλα αυτά διατηρεί τη φιλική του σχέση με τους παλιούς του συντρόφους, το Στίνα, τον Καστοριάδη κ.α., ενώ έρχεται σε επαφή με διάφορες αναρχικές ομάδες και συμμετέχει μάλιστα σε διάφορες συσκέψεις και εκδηλώσεις τους.

Ο Γιάννης Ταμτάκος, όπως και όλα τα μέλη της ομάδας Στίνα, υπήρξε ένα παράδειγμα επαναστατικού ήθους, τιμιότητας και αφοσίωσης στο πρόταγμα της χειραφέτησης της κοινωνίας. Κανένας από τους αγωνιστές αυτούς δεν εγκατέλειψε ούτε στιγμή την πίστη του, αλλά και τον αγώνα του για το σεβασμό της ανθρώπινης ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αν πρόκειται το πρόταγμα της αυτονομίας, η βλέψη προς την ελευθερία της ανθρωπότητας να έχει κάποια συνέχεια στον 21ο αιώνα, είναι βέβαιο ότι πρέπει να διδαχθεί από το παράδειγμά τους και να ακολουθήσει τη γενναιότητα του πνεύματός τους που ποτέ δε δίστασε να αμφισβητήσει τις παραδοσιακές ιδεολογίες και τους εγκλεισμούς τους, ανεξάρτητα από το κόστος που είχε μια τέτοια αμφισβήτηση.
(στη φωτογραφία εικονίζεται ο Γιάννης Ταμτάκος (αριστερά) με το Σπύρο Στίνα το 1987)
Σχετικά links: