του Στέλιου Κούλογλου
Η επίθεση, χθές το βράδυ, με χειροβομβίδα στο «Στέκι των Μεταναστών» στα Εξάρχεια αποτελεί την πιο σημαντική πολιτική εξέλιξη των ημερών.
Είναι πιο σημαντική και από την πρόσφατη απόδραση Παλαιοκώστα στον Κορυδαλλό. Η τελευταία αυτή περίπτωση ήταν απλώς μια ακόμη απόδειξη της πλήρους διάλυσης της αστυνομίας και της κρατικής μηχανής- έργο της σεμνής και ταπεινής νεοδημοκρατικής κυβέρνησης. Η χθεσινή επίθεση σηματοδοτεί την ενεργή επανεμφάνιση του παρακράτους στα πολιτικά πράγματα με σκοπό το ξεκίνημα ενός νέου κύκλου αίματος.
Σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες η χειροβομβίδα κατά τύχη δεν έσκασε μέσα στο στέκι όπου συνεδρίαζαν 30 περίπου άτομα, από τις επιτροπές των Αντιρρησιών Συνείδησης στον Στρατό. Η έκρηξη ήταν πολυ ισχυρή και προκάλεσε ζημιές στα διπλανά διαμερίσματα .Η φωτογραφία της ζαρντινιέρας έξω από το στέκι είναι χαρακτηριστικη. Παρ ολίγο θα υπήρχαν θύματα και μάλιστα στα Εξάρχεια, για δεύτερη φορά μέσα σε 3 μήνες. Τα όσα υποθέτει κανείς ότι θα επακολουθούσαν αποδεικνύουν και το μέγεθος της προβοκάτσιας.
Στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με κύκλους που προωθούν την στρατηγική της έντασης, ακριβώς όπως ξεκίνησε στην Ιταλία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και κορυφώθηκε την δεκαετία του 70. Χρειάζεται να θυμηθούμε ορισμένα γεγονότα από την γειτονική χώρα:
-Το 1969 ξεκινούν βομβιστικές επιθέσεις με κορυφαίο γεγονός την Σφαγή στην Πιάτσα Φοντάνα του Μιλάνου που είχε ως αποτέλεσμα 18 νεκρούς και 84 τραυματίες. Η αστυνομία κατηγορεί τον αναρχικό Πιέτρο Βαλπρέντα για να αποκαλυφθεί μετά από χρόνια και μετά από πολλές προσπάθειες της αριστεράς, ότι η επίθεση ήταν έργο της νεοφασιστικής οργάνωσης «Νέα Τάξη».
-Παρόμοιες τρομοκρατικές ενέργειες συνεχίζονται και τα επόμενα χρόνια .Τον Απρίλιο του 1972 ύστερα από μια βομβιστική επίθεση στο Πετεάνο, δολοφονούνται τρεις καραμπινιέροι. Οι αρχές κατηγορουν ξανά την αριστερά, για να αποδειχθεί το 1990 ότι δράστες –και της βοβμιστικής επίθεσης και των δολοφονιών των καραμπινιέρων- ήταν στελέχη ακροδεξιών τρομοκρατικών οργανώσεων, με επικεφαλής τον νεοφασίστα τρομοκράτη Βίνσεντ Βινσινγκουέρρα. Στην δική του ο Βινσινγκουέρρα ομολόγησε αφοπλιστικά: «kάθε βομβιστική επίθεση από το 1969 και μετά συνδεόταν με μια ομάδα. Οι διαταγές δίνονταν από ένα μηχανισμό που ανήκε στο κράτος και ειδικότερα από μια παράλληλη μυστική δομή του υπουργείου Εσωτερικών».
Οπως μου είχε εξηγήσει σε μια συνέντευξη ο ιδρυτής των «Ερυθρών Ταξιαρχιών» Αλμπέρτο Φραντσεσκίνι, σύστησαν μαζί με τον Ρενάτο Κούρτσιο την κυριότερη-αριστερή- τρομοκρατική οργάνωση της Ιταλίας ακριβώς για να αντιδράσουν σε παρόμοια περιστατικά και την τρομοκρατία της ακροδεξιάς. Η διαφορά της σημερινής Ελλάδας είναι βρισκόμαστε ήδη στην εποχή της «διάχυτης τρομοκρατίας»: υπάρχουν ομάδες όπως ο «Επαναστατικός Αγώνας» και η «Σέχτα Επαναστατών» που διεκδικούν αυτόν τον ρόλο. Αν χθες είχε χυθεί αίμα, η «απάντηση» των προηγούμενων οργανώσεων θα δικαιολογείτο όπως ακριβώς και η επίθεση εναντίον της αστυνομικής περιπόλου στα Εξάρχεια μετά την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Σε αυτόν τον νέο κύκλο του αίματος που από τύχη δεν ξεκίνησε χθες, οι κυβερνητικές ευθύνες είναι τεράστιες. Οι αποδείξεις από την δράση του παρακράτους στην διάρκεια των συγκρούσεων του Δεκέμβρη κατατέθηκαν ακόμη και στην Βουλή, χωρίς να ιδρώσει το αυτί κανενός υπουργού. Αλλά από την κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί κανείς να περιμένει τίποτα. Οσοι ενδιαφέρονται να μην αντικατασταθεί η δημοκρατία και η μαζική δράση από την κριτική των όπλων θα πρέπει να αντιδράσουν ενεργά σε οποιαδήποτε παρόμοια ενέργεια. Και θα πρέπει να αντιδράσουν ΤΩΡΑ.
πηγή: tvxs.gr
Η επίθεση, χθές το βράδυ, με χειροβομβίδα στο «Στέκι των Μεταναστών» στα Εξάρχεια αποτελεί την πιο σημαντική πολιτική εξέλιξη των ημερών.
Είναι πιο σημαντική και από την πρόσφατη απόδραση Παλαιοκώστα στον Κορυδαλλό. Η τελευταία αυτή περίπτωση ήταν απλώς μια ακόμη απόδειξη της πλήρους διάλυσης της αστυνομίας και της κρατικής μηχανής- έργο της σεμνής και ταπεινής νεοδημοκρατικής κυβέρνησης. Η χθεσινή επίθεση σηματοδοτεί την ενεργή επανεμφάνιση του παρακράτους στα πολιτικά πράγματα με σκοπό το ξεκίνημα ενός νέου κύκλου αίματος.
Σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες η χειροβομβίδα κατά τύχη δεν έσκασε μέσα στο στέκι όπου συνεδρίαζαν 30 περίπου άτομα, από τις επιτροπές των Αντιρρησιών Συνείδησης στον Στρατό. Η έκρηξη ήταν πολυ ισχυρή και προκάλεσε ζημιές στα διπλανά διαμερίσματα .Η φωτογραφία της ζαρντινιέρας έξω από το στέκι είναι χαρακτηριστικη. Παρ ολίγο θα υπήρχαν θύματα και μάλιστα στα Εξάρχεια, για δεύτερη φορά μέσα σε 3 μήνες. Τα όσα υποθέτει κανείς ότι θα επακολουθούσαν αποδεικνύουν και το μέγεθος της προβοκάτσιας.
Στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με κύκλους που προωθούν την στρατηγική της έντασης, ακριβώς όπως ξεκίνησε στην Ιταλία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και κορυφώθηκε την δεκαετία του 70. Χρειάζεται να θυμηθούμε ορισμένα γεγονότα από την γειτονική χώρα:
-Το 1969 ξεκινούν βομβιστικές επιθέσεις με κορυφαίο γεγονός την Σφαγή στην Πιάτσα Φοντάνα του Μιλάνου που είχε ως αποτέλεσμα 18 νεκρούς και 84 τραυματίες. Η αστυνομία κατηγορεί τον αναρχικό Πιέτρο Βαλπρέντα για να αποκαλυφθεί μετά από χρόνια και μετά από πολλές προσπάθειες της αριστεράς, ότι η επίθεση ήταν έργο της νεοφασιστικής οργάνωσης «Νέα Τάξη».
-Παρόμοιες τρομοκρατικές ενέργειες συνεχίζονται και τα επόμενα χρόνια .Τον Απρίλιο του 1972 ύστερα από μια βομβιστική επίθεση στο Πετεάνο, δολοφονούνται τρεις καραμπινιέροι. Οι αρχές κατηγορουν ξανά την αριστερά, για να αποδειχθεί το 1990 ότι δράστες –και της βοβμιστικής επίθεσης και των δολοφονιών των καραμπινιέρων- ήταν στελέχη ακροδεξιών τρομοκρατικών οργανώσεων, με επικεφαλής τον νεοφασίστα τρομοκράτη Βίνσεντ Βινσινγκουέρρα. Στην δική του ο Βινσινγκουέρρα ομολόγησε αφοπλιστικά: «kάθε βομβιστική επίθεση από το 1969 και μετά συνδεόταν με μια ομάδα. Οι διαταγές δίνονταν από ένα μηχανισμό που ανήκε στο κράτος και ειδικότερα από μια παράλληλη μυστική δομή του υπουργείου Εσωτερικών».
Οπως μου είχε εξηγήσει σε μια συνέντευξη ο ιδρυτής των «Ερυθρών Ταξιαρχιών» Αλμπέρτο Φραντσεσκίνι, σύστησαν μαζί με τον Ρενάτο Κούρτσιο την κυριότερη-αριστερή- τρομοκρατική οργάνωση της Ιταλίας ακριβώς για να αντιδράσουν σε παρόμοια περιστατικά και την τρομοκρατία της ακροδεξιάς. Η διαφορά της σημερινής Ελλάδας είναι βρισκόμαστε ήδη στην εποχή της «διάχυτης τρομοκρατίας»: υπάρχουν ομάδες όπως ο «Επαναστατικός Αγώνας» και η «Σέχτα Επαναστατών» που διεκδικούν αυτόν τον ρόλο. Αν χθες είχε χυθεί αίμα, η «απάντηση» των προηγούμενων οργανώσεων θα δικαιολογείτο όπως ακριβώς και η επίθεση εναντίον της αστυνομικής περιπόλου στα Εξάρχεια μετά την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Σε αυτόν τον νέο κύκλο του αίματος που από τύχη δεν ξεκίνησε χθες, οι κυβερνητικές ευθύνες είναι τεράστιες. Οι αποδείξεις από την δράση του παρακράτους στην διάρκεια των συγκρούσεων του Δεκέμβρη κατατέθηκαν ακόμη και στην Βουλή, χωρίς να ιδρώσει το αυτί κανενός υπουργού. Αλλά από την κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί κανείς να περιμένει τίποτα. Οσοι ενδιαφέρονται να μην αντικατασταθεί η δημοκρατία και η μαζική δράση από την κριτική των όπλων θα πρέπει να αντιδράσουν ενεργά σε οποιαδήποτε παρόμοια ενέργεια. Και θα πρέπει να αντιδράσουν ΤΩΡΑ.
πηγή: tvxs.gr
4 comments:
εύστοχη η ανάλυση του Κούλογλου, αλλά δεν μπορώ αν πω ότι βλέπω αντιδράσεις ικανές να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση...απαισιόδοξη ή ρεαλίστρια? :-)
Μου φαίνεται πως σε τέτοιες περιπτώσεις δεν έχουμε την πολυτέλεια να σκεφτόμαστε το αν θα καταφέρουμε να ανατρέψουμε την κατάσταση ή όχι. Στο χέρι μας άλλωστε είναι να την ανατρέψουμε, όπως έχει δείξει η ιστορία. Αισιόδοξος; Απλά Do the right thing, όπως λέει και μια παλιά ταινία του Σπάικ Λι.
Συμφωνώ σε γενικές γραμμές με την ανάλυση του Κούλογλου και πραγματικά πιστεύω, πως αν δεν κινητοποιηθεί η κοινωνία, ως ζωντανός οργανισμός,θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε εξ αποστάσεως ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Όπoιος θέλει ας επισκεφτεί και το http://eleftheriahtipota.blogspot.com/ για σχόλια και κουβέντα. ειναι νεο blog και ίσως σας ενδιαφέρει.
χωρις να θελω να την συγκρινω με την επανεμφανιση του παρακρατους, υπενθυμιζω, συντροφοι, κ την δυναμικη επανεμφανιση του παρα-Σω-κρατους!!! ΔΩΣΤΕ ΣΤΟΝ ΠΑΟ ΠΕΝΑΛΤΥ!!!
Post a Comment